امان ...

داشت کرد از قبول سنگ ها دور مرنجانم       

گل آویز از گوشه یقه با چاک  بوتر شد به طول و عرض رسانیدن تب پشت شبی در سر سوهای سر سام آور به دورانم چرخان     

از رخ ماه گردان         دارد ارتفاع کم کند به تر شد شبی بسیط              به پای هر درختی بشینی       مثانه پر شاش شانس گراش بدهد

بالای شکل زمینی نارنج       به وال تا معشرتی کنیم کنترل شده با کنش های اصیل در  فاصله ی کردیدن واژه گونی به میان چشم

همه او بندی  می آید    چگونه یافتی  امان

از مامنی چون مانی من مانیا یا همون بمان گردی دگی

من گاز زمین گاز و هر چه آنچه میانه ما به شد گاز در میان

لب های تو و بس

جاده سیاه از چشم تو دور با اندازه چشم ولوو در اشاره دست هاش پن چر خورده منم

-          کوه اگه می دونستم می شدم پی ام گیری و با خنده شی

-          تو کوهی خنک برف داری به پا

-          کوه دارم برات پیدا کنم پیاده پناه بر رویم گیری 

-          کی به بینمت دلم گاز کرده بی حساب چند تا بده به تو کارم ؟

می خواد مثل فیلما جواب بده فراموشی قضیه رو فیلم میاد و اخلاقش بد شد اینم صداش

-          در آخرین تماس ها به تو بودم

-          چرا

-          دنبال دواش می گردم

-          دوا یا دلیل

-          دلیل که دوا نمی شه

-          چه سرفه ای

-          تب از بالا منو پایین برسم داد

-          به تو گرسنه ام خیلی

-          مناسبت می طلبه کجا رو امروز دندان بزنی ؟

-          بازو تا به هفته آخر  

-          موافقتم تمام

آستین ها بالا می رود و زنجیر شدنی شدن