تاب از من چه می ستانی ای دوست

تابستان از دل من  می آید عقد کند

از هفت تا دورِ زمین آنطرف   تر

لِپتون      عصرانه خوبی است   وسط هفت سنگای دلِ ما

کسی خیال کرد

شب چیزی بِشود که نَشود ظهر         

عرقِ لای انگشتانت           موضوع شود

مثلا    چشمها    آبی که نبود      خواستم   و شد

از لجِ سه شنبه ای که بیاید

به روسری ام جایش می دهم

فردا    جمعه       آفتاب خوبی دارد  

 

 

             جای گنده ی یک عکس اینجا نشد مثل گنده ی یک پا