تشخیس تو در من حنجره است مباح چند جور وا ترس

به دقت در لا شد

باد ام به زن در نازکای تیری بلند

سدای شاش است بلند

از سر موی تو سیا

اگرد ام من اگر گردام از در دایره بر خلاس

لب های تو ام واگشته

صاف کرده شو     

پایین به دو

تنگ خوب است که به فشار بی افتد

به درجه ی چسپ