نوش به در جان نیش

کلمه به کلمه که نیست پیر کنم مو از حواس را
به پرت انم به دور وقتی های که می دهد بی رون      
شرف بسته به بادبانی از بارباباپاهای مضاعف
از وهم رو به آب شدن به در خواست گاز کوسه ای      
بی قرار از قبل    نقش در بسته های جلبک 
غرق با چه نمی شوم


به ده روز های دیگر من از تشر می آیم به خورانی
   

جهان راه به جایی نمی برد
                در دور ترین کوه ها هم
                                     می نالد گو زن
    
                                               ( راهب فوجیوارا توشینارا) ۱۲۰۵-۱۱۱۴


ناله ی گوزن نر در کوه های تهی 
                                      چنان رسا 
                                 پژواکش گویی پاسخی از گو زن ماده

                                                                    ( اتو یاکا موچی)